บ่อยครั้งที่เราอยากได้รับความสำเร็จ แต่ไม่ยอมทำงานหนัก ไม่ยอมแลกกับความเหนื่อย อยากจะได้ลาภลอย ร่ำรวย และประสบความสำเร็จโดยไม่ต้องลงแรง ผู้เขียนคิดว่าทุกคนก็คงต้องมีบางช่วงในชีวิตเป็นเช่นนี้ มีนิทานจีนเรื่องหนึ่งที่พูดถึงคนลักษณะนี้ได้อย่างคมคายว่า เป้นพวก "เฝ้าต้นไม้ รอกระต่าย"
เรื่องก็มีอยู่ว่า ครั้งหนึ่งเด็กชายคนหนึ่งถูกเจ้านายใช้ให้ไปจับกระต่าย เด็กคนนั้นเข้าไปเที่ยวด้อมมองในป่า จู่ๆ ก็มีกระต่ายป่าตัวหนึ่งวิ่งมาสุดฝีเท้า ขณะที่เฝ้าตะลึงดู เขาก็เห็นเจ้ากระต่ายพุ่งชนต้นไม้อย่างแรง จนสลบไป เขาไม่ต้องทำอะไร นอกจากหิ้วกระต่ายตัวนั้นขึ้นมา ตั่งแต่นั้นตราบชั่วชีวิต เด็กชายจะซุ่มรออยู่หลังต้นไม้ต้นเดิมเสมอ เพราะหวังว่ากระต่ายตัวอื่นก็จะทำเหมือนๆ กัน..
นี่คือที่มาของ เฝ้าต้นไม้ รอกระต่าย เป็นนิทานที่เก๋ไก๋ในการเปรียบเปรยคนที่หวังโชคหวังลาภโดยไม่ยอมลงแรง
บางทีชีวิตเราก็เป็นเช่นนี้ เฝ้ารอความหวังลมๆ แล้งที่จะประสบความสำเร็จ แต่ไม่ยอมลงมือทำอะไรสักอย่าง
จริงๆ พวกเราก็อยาก เฝ้าต้นไม้ รอกระต่าย.
.แต่เมื่อกระต่ายไม่มา เราคงต้องเดินไปหากระต่ายด้วยตัวเอง
^ ^
( จากหนังสือ เฝ้าต้นไม้ รอกระต่าย เขียนโดย Adeline Yen Mah แปลโดย นุชนาฏ เนตรประเสริฐศรี
สำนักพิมพ์มิ่งมิตร)
